Pochylnia Całuny jest piątą (ostatnią) pochylnią od strony Pojezierza Iławskiego (Miłomłyna lub pierwszą licząc od strony Elbląga). Zlokalizowana jest na 46 + 300 – 45+800 km. Kanału Elbląskiego.

Pochylnia Całuny jest namłodszą ze wszystkich pochylni wchodzących w skład Kanału Elbląskiego. Pierwotnie zamiast pochylni wybudowano pięć drewnianych śluz komorowych na odcinku od jeziora Drużno do miejscowości Jelenie. Po oddaniu do użytku pozostałych czterech pochylni odcinek ten stanowił wąskie gardło całego szlaku Kanału Elbląskiego. Dużym problemem było zaopatrywanie w wodę w ilościach niezbędnych do śluzowania statków.  Zaczęto więc zastanawiać się nad koncepcją tego odcinak – postanowiono odcinek ze śluzami zastąpić piątą pochylnią. Piewszy projekt powstał już w 1864 roku, pochylnia została oddana do użytku dopiero w 1883 roku.

Na pochylni Całuny zastosowano też inne mechanizm napędzający – zamiast koła wodnego zastosowano nowoczesną jak na owe czasy turbinę wodną -  turbinę Francise’a z wałem pionowym. Zmiana koncepcji napędu była prawdopodobnie jedną z przyczyn którę opóźniły budowę pochylni.

Aby nie blokować szlaku Kanału Elbląskiego odcinek pochylni Całuny wykonano równolegle do kanału z pięcioma śluzami.

Podstawowe parametry pochylni Całuny:

Różnica poziomów: 13,83 m.

Długość torów: 352 m.

Max. długość statku: 27 m.

Max. szerokość statku w dnie: 2,6 m.

Max. szerokość statku : 3,35 m.